آیا شما در مرکز جهان قرار دارید؟

تا به حال واژه خودمرکز بینی به گوشتان خورده است؟ خب بیشتر توضیح می دهم،کودکان در اولین سال های زندگی بر روی این کره خاکی تصور می کنند در مرکز جهان قرار دارند و همه چیز این دنیا فقط برای آنها ساخته شده است.همه وقایع اطراف را در رابطه با خود ارزیابی میکنند و نسبت به افراد و اشیاء دور و برشان احساس مالکیت میکنند.اگر قدری به گفته هایشان دقت کنید به خوبی متوجه این امر می شوید: عروسکِ من ، مادرِ من ، بشقابِ من ،...

خب حالا نگاهی دوباره به اطرافتیانتان بندازید، چند نفر بزرگسال را می شناسید که هنوز در مرحله خودمرکزبینی کودکانه شان مانده اند و فکر میکنند که همه دنیا باید در خدمت آنها باشند، حالا نه همه دنیا ، همه دوستان ، همه همکاران ، همه اعضاء خانواده ، همه...

چقدر آدم می شناسید که با وجود سن زیادشان هنوز فکر میکنند دیگران برای این وجود دارند که به امورات آنها رسیدگی کنند، غذا و پوشاکشان را تامین کنند ، احساس دوست داشتنشان را ارضاء کنند ، به آنها رفاه و آسایش بدهند، بی آنکه خود حتی لحظه ای به فکر این باشند که چیزی را به دیگری عرضه کنند؟ آدمهایی که فقط طلب می کنند و بس! خود را محقِّ داشتن همه چیزهای خوب دنیا میدانند بی آنکه بخواهند دیگران را در آن سهیم سازند یا حتی تصور این را داشته باشند که دیگران نیز به اندازه آنها سزاوار داشتن همه نعمت های خوب دنیا هستند.

انسان های خودمرکزبین معمولاً به بهره کشی از دیگران می پردازند ، سلطه جو هستند و از امر و نهی کردن و دستور دادن لذت می برند. مغرورند و خود را برتر و مهم تر از دیگران میدانند. خلاصه اینکه خود را در مرکز جهانی تصور میکنند که همه چیز آن حول محور آنان می چرخد.!

قدری فکر کنید،شما چطور؟ آیا شما هم در مرکز جهان قرار دارید؟!!  

منبع :http://www.nots.blogfa.com/