مدیریت مدارس
آموختن یک چیز، به معنای برقرار کردن ارتباط با جهانی است که هیچ تصوری از آن نداریم. برای یاد گرفتن، فروتنی لازم است.مدیریت مدارس
آموختن یک چیز، به معنای برقرار کردن ارتباط با جهانی است که هیچ تصوری از آن نداریم. برای یاد گرفتن، فروتنی لازم است.درباره من
جوانی، بهترین فرصت آدمی برای پس انداز تمام خوش بختی های جهان است.به جوانان به عنوان یک معلم این را یادآوری کنیم
ادامه...
گره گشا
شاهکار ادبیات فارسی از پروین اعتصامی
پیرمردی مفلس و برگشته بخت - روزگاری داشت نا هموار و سخت
هم پسر، هم دخترش بیمار بود - هم بلای فقرو هم تیمار بود
این دوا می خواستی آن یک پزشک - این غذایش آه بودی آن سرشک
این عسل می خواست آن یک شوربا - این لحافش پاره بود آن یک قبا
روزها می رفت بر بازارو کوی - نان طلب می کردو می بردآبروی
دست بر هر خودپرستی می گشود - تا پشیزی بر پشیزی می فزود
هر امیری را روان می شد ز پی - تا مگر پیراهنی بخشد بوی
شب بسوی خانه می آمد زبون - قالب از نیرو تهی دل پرز خون
روز سایل بود و شب بیمار دار - روز از مردم شب از خود شرمسار
صبحگاهی رفت و از اهل کرم - کس ندادش نه پشیزو نه درم
از دری می رفت حیران بر دری - رهنورد اما نه پایی نه سری
ناشمرده برزن و کویی نماند - دیگرش پای تکاپویی نماند
درهمی در دست و در دامن نداشت - ساز و برگ خانه برگشتن نداشت
رفت سوی اسیا هنگام شام - گندمش بخشید دهقان یک دو جام
زد گره در دامن آن گندم فقیر - شد روان و گفت کای حی قدیر
گر تو پیش آری به فضل خویش دست - برگشایی هر گره کایام بست
چون کنم یا رب در این فصل شتا - من علیل و کودکانم ناشتا
می خرید این گندم ار یکجای کس - هم عسل زان می خریدم هم عدس
آن عدس در شور با می ریختم - وان عسل با آب می آمیختم
درد اگر باشد یکی دارو یکی است - جان فدای آنکه درد او یکیست
بس گره بگشوده ای از هر قبیل - این گره را نیز بگشای ای جلیل
این دعا می کرد و می پیمود راه - ناگه افتادش به پیش پا نگاه
دید گفتارش فساد انگیخته - وان گره بگشوده گندم ریخته
بانگ برزد کای خدای دادگر - چون تو دانایی نمی داند مگر
سال ها نرد خدایی باختی - این گره را زان گره نشناختی
این چه کار است ای خدای شهرو ده - فرق ها بود این گره را زان گره
چون نمی بیند چو تو بیننده ای؟ - کاین گره را بگشاید بنده ای
تا که بر دست تو دادم کار را - ناشتا بگذاشتی بیمار را
هرچه در غربال دیدی بیختی - هم عسل ،هم شوربا را ریختی
من ترا کی گفتم ای یار عزیز - کاین گره را بگشای و گندم را بریز
ابلهی کردم که گفتم ای خدای - گر توانی این گره را بگشای
آن گره را چون نیارستی گشود - این گره بگشودنت دیگر چه بود
من خداوندی ندیدم زین نمط - یک گره بگشودی آن هم غلط
ا
لغرض برگشت مسکین دردناک - تا مگر بر چیند آن گندم ز خاک
چون برای جستجو خم کرد سر - دید افتاده یکی همیان زر
سجده کرد و گفت ای رب ودود - من چه دانستم ترا حکمت چه بود
هر بلایی کز تو آید رحمتی است - هر که را فقری دهی آن دولتی است
تو بسی زاندیشه برتر بوده ای - هر چه فرمان است خود فرموده ای
زان به تاریکی گذاری بنده را - تا ببیند آن رخ تابنده را
تیشه زان بر هر رگ و بندم زنند - تا که با لطف تو پیوندم زنند
گر کسی را از تو دردی شد نصیب - هم سر انجامش تو گردیدی طبیب
هر که مسکین و پریشان تو بود - خود نمی دانست و مهمان تو بود
رزق زان معنی ندادندم خسان - تا ترا دانم پناه بی کسان
ناتوانی زان دهی بر تندرست - تا بداند کانچه دارد زان توست
زان به درها بردی این درویش را - تا که بشناسد خدای خویش را
اندر این پستی قضایم زان فکند - تا ترا جویم، ترا خوانم بلند
من به مردم داشتم روی نیاز - گرچه روز و شب در حق بود باز
من بسی دیدم خداوندان مال - تو کریمی ای خدای ذوالجلال
بر در دونان چو افتادم ز پای - هم تو دستم را گرفتی ای خدای
گندمم را ریختی تا زر دهی - رشته ام بردی که تا گوهر دهی
در تو پروین نیست فکرو عقل و هوش - ورنه دیگ حق نمی افتد ز جوش
مدیریت
-اولین ویژگی شهامت ، داشتن نیروی اراده برای شروع کار است بدون اینکه هیچ ضمانتی برای موفقیت وجود داشته باشد . دومین ویژگی شهامت ، توانایی ادامه کار است بدون اینکه امیدی به موفقیت باشد .
-. آینده متعلق به کسانی است که ریسک می کنند ، نه افراد راحت طلب .
- به جای اینکه هشتاد درصد از وقت تان را صرف تمرکز کردن روی مشکلات گذشته کنید ، صرف ایجاد موقعیت هایی برای آینده کنید .
- برای نزدیک شدن به هدف های اصلی تان هر روز قدمی بردارید .
-.
اسماعیل تو کیست؟...
.. و اکنون، ابراهیمی، و اسماعیلت را به قربانگاه آورده‌ای. اسماعیل توکیست؟ چیست؟ مقامت؟ آبرویت؟ شغلت؟ پولت؟ خانه‌ات؟ باغت؟ اتومبیلت؟ خانواده‌ات؟ علمت؟ درجه‌ات؟ هنرت؟ روحانیتت؟ لباست؟ نامت؟ نشانت؟ جانت؟ جوانیت؟ زیبایی‌ات؟ و .... من چه می‌دانم؟ این را باید خود بدانی و خدایت. من فقط می‌توانم نشانی‌هایش را به تو بدهم، آنچه تو را در راه ایمان ضعیف می‌کند، آنچه تو را در راه مسئولیت به تردید می افکند،آنچه دلبستگی‌اش نمی‌گذارد تا پیام حق را بشنوی و حقیقت را اعتراف کنی، آنچه تو را به توجیه و تاویل‌های مصلحت‌جویانه و ... به فرار می‌کشاند و عشق به او کور و کرت می‌کند و بالاخره آنچه برای از دست ندادنش، همه دستاوردهای ابراهیم وارت را از دست می دهی، او اسماعیل تو است! اسماعیل تو ممکن است یک شخص باشد یا یک شیئی، یا حالت، یا یک وضع، و یا حتی یک نقطه ضعف! تو خود آن را هر که هست و هر چه هست باید به منی آوری و برای قربانی انتخاب کنی. چه: ذبح گوسفند به جای اسماعیل، قربانی است، و ذبح گوسفند به جای گوسفند، قصابی ای حاج، اکنون به کجا میروی؟ به خانه؟ به زندگی؟ دنیا؟ رفتن از حج، آنچنان که آمده بودی؟ هرگز. ای که نقش ابراهیم را در این صحنه ایفا کردی! هنرمند خوب در شخصیتی که نقش او را بازی می‌کند حل می‌شود و اگر خوب بازی کرده باشد، کار صحنه پایان می‌گیرد و کار او پایان نمی‌گیرد. هنرمندانی بوده‌اند که از نقشی که ایفا کرده‌اند دیگر بیرون نیامده‌اند و بر آن مرده‌اند. و تو ای که نقش ابراهیم را بر عهده داشتی، نه به بازی که به عبادت، به عشق، از نقش ابراهیم به نقش خویش رجعت مکن، خانه مردم را ترک مکن و دوباره پا در گلیم خویش مکش. ای که در مقام ابراهیم ایستاده‌ای و بر پای ابراهیم به پا خاسته‌ای و به دست خدای ابراهیم دست بیعت داده‌ای، و به سرزمین ایمان و بر فرش خدا به مهمانی پا نهاده‌ای و در گرداب عشق فرو رفتی و خود را در خلق طائف نفی کردی و در کوهستان‌های حیرت و آتش به جستجوی آب تلاش کردی و آنگاه از مکه، یکسره در عرفات هبوط کردی و از آنجا، منزل به منزل به سوی خدا رجعت کردی و با «آگاهی» (در پرتو روشنی آفتاب عرفات)، و «خودآگاهی» (به روشنی پاک شعور حرام)، به جمع سلاح پرداختی، و هماهنگ زمان و همگام با جمع از مرز منی گذشتی و سرزمین عشق و ایمان را از حکومت ابلیس‌ها رها کردی، و در پایان کار گوسفندی را ذبح کردی! ابراهیم‌وار زندگی کن و در عصر خویش معمار کعبه ایمان باش، قوم خویش را به حرکت‌آر، جهت بخش، به حج‌خوان، به طواف آر . و تو ! ای هم پیمان با خدا، ای همگام با ابراهیم ای که از طواف می‌آیی و کار حج را با طواف نساء به پایان آورده‌ای و در جای معمار کعبه ،بانی مدینه حرم و مسجدالحرام ایستاده‌ای و روی در روی هم‌پیمان خویش (خدا) داری، سرزمین خویش را منطقه حرم کن، که در مسجدالحرامی، عصر خویش را زمان حرام کن، که در زمان حرامی، و زمین را مسجدالحرام کن، که در مسجدالحرامی، که: زمین مسجد خداوند است و می‌بینی‌که : نیست!
دفتر حسن
اولی کامل بود،
دومی بدخط بود
سومی می لرزید...
آنطرف، نیمکتش را می گشت
بازکن دستت را...
ناگهان حمدالله، درکنارم خم شد
دفتری پیدا کرد ……
گفت : آقا ایناهاش،
دفتر مشق حسن
چون نگاهش کردم، عالی و خوش خط بود
صبح فردا دیدم
خجل و دل نگران،
منتظر ماندم من
یا که دعوا شاید
سخت در اندیشه ی آنان بودم
گفت : لطفی بکنید،
و حسن را بسپارید به ما ”
گفتمش، چی شده آقا رحمان ؟؟؟
بچه ی سر به هوا،
یا که دعوا کرده
متورم شده است
می بریمش دکتر
با اجازه آقا …….
چشمم افتاد به چشم کودک...
منِ شرمنده معلم بودم
من چه کوچک بودم
عیب کار ازخود من بود و نمیدانستم
عصبانی باشم
گرهی بگشایم
با خشونت هرگز...
انسانیت اساس انگیزه
| پروفسور کاندو در سال ۱۹۲۴ در ژاپن متولد و در
۱۹۴۵ از دانشگاه کیوتو فارغ التحصیل شد . کاندو معتقد است ،که "
کیفیت با طبیعت انسان سازگار تر از موضوع هزینه و بهره وری است ،
چون کیفیت نه تنها بر زندگی انسان‌به مدت طولانی تری اثر می گذارد
بلکه مورد توجه تولیدکنندگان و مشتریان نیز هست و علاوه بر این ،
برای‌دسترسی به مرغوبیت بالاتر محصولات و خدمات ، ایجاد انگیزه در
کارکنان بسیار مهم است . کاندو بر رابطه بین کیفیت و نیروی انسانی تأکید خاصی داشته و انسانیت را اساس انگیزه می داند و بیان می کند که کار انسان بایستی شامل سه عنصر اساسی زیر باشد : ● خلاقیت - لذت اندیشیدن ● فعالیت بدنی - لذت کارکردن با عرق پیشانی ● اجتماعی بودن - لذت سهیم بودن در خوشی و غم همکاران کاندو در کتاب خود تحت عنوان " انگیزه انسانی - یک عامل حیاتی برای مدیریت " تصریح می کند که : کار هرچه خلاق تر باشد نقش مهمی در ایجاد انگیزه دارد . وی چهار اقدام عمده زیر را در پشتیبانی چنین فرایندی‌پیشنهاد می کند : ۱- وقتی دستورالعمل کار را صادر می کنید ، اهداف واقعی کار را روشن کنید ۲ - سعی کنید افراد قویا" احساس مسئولیت برای انجام دادن کار خود کنند ۳ - برای خلق ایده های نو فرصت بدهید ۴ - ایده ها را بپرورانید و بگذارید به بار بنشینند او معتقد است با رعایت اصول چهارگانه این امکان بوجود می‌آید تا کار به عنوان یک فعالیت خلاق جلوه‌گر گردد و نیز اگر عقاید ایجاد و پرورش یابند افراد درگیر ، اتکا به نفس را احساس نموده و این تجربه گرانقیمتی از دیدگاه انگیزش است. |
| پایگاه اطلاع‌رسانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز |
برای جالب‌تر و جدیدتر کردن برنامه‌تان کمی به آن تنوع ببخشید
معمولا مدیران آنقدر درگیر کارهای روزمره خود می‌شوند که به کلی مهارت‌هایی را که برای مردم خیلی مهم است را نادیده میگیرند. خیلی از مدیران هم چندان تمایلی به تعریف کردن از دیگران ندارند.مدیرکل بیمارستانی را می‌شناسم که در ابتدای هر میتینگ کاری ۵ ژتون امتیاز به مدیران مختلف بیمارستان می‌دهد تا آنها ژتون‌ها را به کارمندانی که می‌بینند کار خود را خوب انجام می‌دهند اهدا کنند و حق ندارند در جلسه هفته آینده شرکت کنند، مگر اینکه همه این ژتون‌ها را اهدا کرده باشند.
قبل از هر نوع برنامه‌ریزی، ببینید چه چیز به کارمندانتان انگیزه می‌دهد. تصور نکنید که می‌دانید و نیازی به فکر کردن ندارید. در شرکتی کار می‌کردم که مدیر آن تصور می‌کرد کارمندان پول را بهترین نوع قدردانی می‌دانند. اما بعدها مشخص شد که پول مهم نبوده است و پارکینگ برای آنها اهمیت بیشتری داشته است. آنها می‌خواستند اجازه پارک کردن در پارکینگ شرکت به آنها داده شود، چون مجبور بودند ماشین‌هایشان را چندین خیابان آن طرف‌تر پارک کنند.ادامه
چگونه از روی دست خط افراد به شخصیت آنها پی ببریم
کسانی که خیلی پررنگ می‌نویسند و قلم را زیاد فشار می‌دهند: احتمالا علاقه زیادی به مخالفت کردن با دیگران دارند؛ چراکه احساس قدرت و اعتماد به نفس زیادی می‌کنند و دوست دارند روی دیگران اعمال نفوذ کنند و به همین دلیل شخصیت افراد را درست درک نمی‌کنند.
کسانی که خیلی کمرنگ می‌نویسند: احتمال اینکه حساس و دلسوز باشند بسیار زیاد است و موقعیت دیگران را حتی بیشتر از خودشان درک می‌کنند و این امکان نیز وجود دارد که قادر به اثبات حرف خودشان نباشند و خیلی راحت ضربه می‌خورند و وقتی دیگران از آنها انتقاد می‌کنند خیلی سریع از موضع خودشان عقب نشینی می‌کنند.
کسانی که خیلی کند و آهسته می‌نویسند: به‌سرعت قادر به نشان دادن عکس‌العمل نیستند؛ این افراد احتمالا به زمان بیشتری برای ابراز عقیده خود نیاز دارند. افرادی که آهسته می‌نویسند از نظر خلق و خو اغلب اشخاصی ملاحظه‌کار و محتاط هستند و در نتیجه به زمان بیشتری برای فکر کردن و فهمیدن نیاز دارند و در ابراز احساساتشان هم کند هستند و اغلب دوست دارند هیچ تصمیمی نگیرند تا اینکه یک تصمیم غلط بگیرند.
کسانی که دست‌خط تند و شتابزده‌ای دارند: احتمالا افرادی کم‌حوصله هستند و از اتلاف وقت خسته می‌شوند و از نظر خلق و خو بسیار لحظه‌ای‌اند. سریع درک می‌کنند و در نشان دادن رفتار و احساساتشان چندان پایدار نیستند و اغلب به دلیل شتابزدگی در تصمیم‌گیری دچار لغزش و خطا شده و از اینکه در آرامش به حرف‌های دوستان‌شان گوش کنند خسته می‌شوند.
کسانی که دست‌خط ساده‌ای دارند و خیلی ابتدایی می‌نویسند: در روابط با دیگران ترجیحا واقع‌گرا و باتدبیر هستند و نمی‌توانند قبول کنند که گاهی باید با دیگران کنار بیایند و به آنها توجه کنند و همچنین اطرافیان به‌ندرت از آنچه درون آنها می‌گذرد آگاهی پیدا می‌کنند.
کسانی که دست‌خط زیبا و پر رنگ و لعابی دارند: این امکان وجود دارد که گاهی به‌شدت رسمی برخورد کرده و خیلی مفصل و با علاقه درباره مسایل دلخواه‌تان حرف بزنند و این احتمال نیز وجود دارد که در خواسته‌ها و تمایلات‌شان پرتوقع و رویایی باشند.
اگر درشت می‌نویسید: این احتمال وجود دارد که خودتان را زیادی بزرگ و مهم جلوه داده و گاهی بسیار با اعتماد به نفس و از موضع قدرت رفتار می‌کنید.
اگر کسی دست‌خط شکسته‌ای دارد و حروف را زاویه‌دار و شکسته می‌نویسد: فردی بسیار بااراده است و در کارهایش حد وسط را قبول ندارد و به همین علت اهل سازش و مصالحه نیست و نیز اغلب به همین دلیل از دیگران خسته می‌شود و تصمیمی نمی‌گیرد چون دوست ندارد راه اشتباه را انتخاب کند.
اگر کلمات را درهم و فشرده می‌نویسید: احتمالا فرد راحتی نیستید و در جمع، خودتان را کنار می‌کشید و می‌خواهید کنترل خود را از دست ندهید. از برقراری رابطه با دیگران خوش‌تان نمی‌آید و گاهی دوست ندارید خود را فردی خوش‌فکر نشان دهید. اغلب بعد از دیگران ابراز عقیده می‌کنید زیرا قدری محتاط هستید.
اگر فردی دست‌خط ملایم و کشیده‌ای دارد: آدمی چند بعدی است و می‌تواند مشکلاتش را از زوایای مختلف بررسی و درک کند. برایش تنوع مهم است و گاهی احساس می‌کند استعدادهای زیادی دارد و نمی‌تواند هیچ‌کدام‌شان را به‌درستی شکوفا کند. ممکنست فردی زودرنج باشد و بندرت علیه برداشت‌ها و انتقادات دیگران از خود دفاع کند.
کسی که کلمات را با فاصله و باز می‌نویسد: خیلی راحت با دیگران رابطه برقرار کرده و خیلی ساده و بی‌تکلف و مستقیما به دیگران نزدیک می‌شود. گاهی به‌راحتی از کوره در می‌رود و با این کار ممکن است به حریم شخصی دیگران تجاوز کند زیرا او برای خودداری کردن و کنترل خود ارزشی قایل نمی‌شود، اما انسانی کوشا و باطروت است که سریع تصمیم گرفته و با کارهای خود به دیگران خدمت می‌کند.