جبران خلیل

شما همراه زاده شدید و تا ابد همراه خواهید بود.
آری شما در خاطر ِ خاموشِ خداوند نیز همراه خواهید بود.
اما در همراهیِ خود حد فاصل را نگهدارید، و بگذارید بادهای آسمان در میان شما به رقص درآیند.
 
به یکدیگر مهر بورزید، اما از مهر بند مسازید: بگذارید که مهر دریای مواجی باشد در میان دو ساحل روح های شما.
 
جام یکدیگر را پر کنید، اما از یک جام منوشید. از نان خود به یکدیگ بدهید، اما از یک گرده نان مخورید.
 
با هم بخوانید و برقصید و شادی کنید، ولی یکدیگر را تنها بگذارید، همانگونه که سازهای تار تنها هستند، با آنکه از یک نغمه به ارتعاش در می آیند.
 
دل خود را به یکدیگر بدهید، اما نه برای نگهداشتن. زیرا که تنها دست زندگی می تواند دلهایتان را نگهدارد.
 
در کنار یکدیگر بایستید اما نه تنگاتنگ؛ زیرا که ستونهای معبد دور از هم ایستاده اند، و درخت بلوط و سرو در سایه یکدیگر نمی بالند.