مدیریت مدارس

آموختن یک چیز، به معنای برقرار کردن ارتباط با جهانی است که هیچ تصوری از آن نداریم. برای یاد گرفتن، فروتنی لازم است.

مدیریت مدارس

آموختن یک چیز، به معنای برقرار کردن ارتباط با جهانی است که هیچ تصوری از آن نداریم. برای یاد گرفتن، فروتنی لازم است.

استراتژی بهبود دائم

 پیشرفتهای بزرگ را می توان حاصل توسعه و تداوم قدمهای کوچک دانست . تحولات ناگهانی معمولا ً سریع و ناپایدارند در حالی که تحولات کوچک مدام و بهم پیوسته اگر چه از سرعت کمی برخوردارند ولی پایدار و مطمئن هستند . توجه دائمی به حرکت در مسیر رشد و بهبود ، انسان را در مسیر کمال قرار می دهد . حضرت علی ( ع ) این موضوع را به نیکوترین وجهی بیان فرموده است :  « هر کس که دو روزش مانند هم باشد ، زیان دیده است »

ژاپنی ها این نکته را به خوبی درک کرده اند . آنها فرآیند بهبود دائم و مستمر را به عنوان یک استراتژی برگزیدند و در تمام زمینه ها از آن بهره جستند . آنها در این مورد از واژه ای به نام « کایزن- Kaizen » استفاده می کنند کـه بـه معنای « پیشرفت دائم » یا « بهبود مستمر » می باشد . این اصطلاح در زبان آنها به طور مرتب به کار می رود . پیروی از فرهنگ کایزن یا بهبود مستمر ، تأثیر شگفت انگیز در کار آنها داشته است . آنها خود را مقید کردند که مرتبا ً پیشرفت کنند و دائماً معیارهای خود را برای زندگی بهتر ، بالا ببرند. و همین موجب توفیق و کامیابی شان گردید ه است .

کمال ، نظمی همیشگی و واقعی است . چیزی نیست که فقط گاهی به فکر آن بیفتیم . باید خود را به آن متعهد و نسبت به تعهد خود پایبند باشیم و گامهایی که بر می داریم در آن جهت باشد . جوهر و عصاره کمال را باید پیشرفت تدریجی ، مداوم و لحظه به لحظه ، دانست که در دراز مدت به تغییرات عظیم و بنیادی منجر خواهد شد .

بیشتر افراد اضطراب دارند و دائما ً نگرانند که مبادا شغل خود ، سرمایه خود ، همسر خود و یا سلامت خود را از دست بدهند . چیزی که موجب ثبات و تحکیم امنیت انسان می شود آن است که خود را در راستای مسیر بهبود ببیند و هر روز که می گذرد دریابد که کمی پیشرفت کرده است . باید در این فکر بود که هر روز کیفیت زندگی را قدری بهبود بخشید و دائم چیزهای تازه آموخت و راههای بهتری برای بهبود کیفیت زندگی پیدا کرد . باید این احساس را در خود تقویت سازیم که همیشه قادر به فراگیری روشهای نو و گسترش فعالیتهای خود هستیم .

پرسش مهمی که اینجا پیش می آید آن است که با موانع و مشکلات چه کنیم و چه برخوردی با آنها داشته باشیم . پاسخ آن است که مشکلات همیشه وجود دارند هیچ راهی نیست که بی مانع و مشکل ما را به مقصود و کمال مطلوب برساند . موانع دو گونه اند : یا از میان برداشتنی هستند که باید با همت و کوشش آنها را از سر راه برداشت و یا آنقدر محکم و استوارند که نمی توان آنها را کنار زد .

در این صورت باید راه مناسبی از کنار آنها گشوده و به راه ادامه داد که در این صورت ، ممکن است راه جدیدی باز شود . نکته بسیار مهم آن است که مشکلات را پیش از آنکه به مرحله حساس و خطرناکی برسند ، کشف و رفع نمائیم ، به قول شیخ اجل سعدی :

سر چشمه شاید گرفتن به بیل       چو پر شد نشاید گذشتن به پیل

مهم آن است که شخص با اولین ، دومین و یا چندمین مانع از پا نایستد و آن را پایان کار تلقی نکند .

ترانه ها

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد