عوامل موثر در افت تحصیلی (زمان مفید آموزش – بخش اول )

 آیا زمان  مفید آموزش می تواند یک شاخص آموزشی باشد ؟  شکل گیری فرایند یاد دهی – یاگیری در کلاس درس صورت می گیرد و در نظام آموزشی ایران برای زمان آموزش یک جلسه درسی  علی الخصوص در دوره های  راهنمایی و دبیرستان  مستند قانونی محکمی نداریم . آنچه عملا انجام می شود 90 دقیقه برای هرجلسه درسی است که دوساعت درسی محاسبه می شود  که در اوج جنگ تحمیلی و همچنین به علت کمبود فضای آموزشی ،  بطور غیر رسمی در سراسر ایران اجرا گردید  .به همین دلیل مدت تنفس بین دوجلسه را ده دقیق اجرا می کنیم که عملا حقوق دانش آموز و معلم ضایع می شود .
زمان قانونی یک جلسه درسی 55 دقیقه می باشد که  یک ساعت درسی محاسبه می شود  و مدت هر تنفس بین دوجلسه  درسی  حد اقل باید 15 دقیقه باشد .
گلوسید ذخیره شده در مغز فقط میتواند مدت 30 دقیقه فعالیت مداوم و متمرکز را  تامین کند و در صورتیکه تدریس معلم بیشتر از این مدت طول بکشد ذهن دانش آموزان قادر به پذیرش موضوع درسی نخواهد بود . در طرح درسی معلم نیزارائه موضوع جدید  نباید بیشتر از این مدت  طول بکشد و بقیه جلسه  به تمرین ،  فعالیت های  گروهی در حل تمرینات و پرسش های مستمرو حضور و غیاب و غیره  اختصاص داده  می شود .
پس زمان مفید ارائه درس در هرجلسه نمی تواند از 30 دقیقه بیشتر باشد و اگر هر روز درسی  ما بجای 6 جلسه در روز ، فقط سه جلسه باشد در حقیقت زمان آموزش را نصف کرده ایم .
ممکن است عده ای بگویند که به علت کمبود فضای آموزش مدارس دو نوبته هستند و مجبوریم که از دو سری از دانش آموزان پذیرش کنیم . ولی در مورد همه مدارس مخصوصا راهنمای و متوسطه ، این بهانه  وجود ندارد . امروزه بسیاری از مدارس نیز یک سری دانش آموز دارند . مدارس شاهد ،  تیزهوشان (سمپاد ) ، شبانه روزی های نمونه دولتی ، شبانه روزی های عادی ، (مدارس هیئت امنایی که قاعدتا باید یک نوبته باشند) و تعداد زیادی از مدارس  عادی  ،که اینگونه مدارس  میتوانند هرجلسه 55 دقیقه و تنفس 15 دقیقه را اجرا کنند .
پس علت عدم توجه به این مهم  چیست ؟

از :http://www.edu1.blogfa.com/