مدیریت مدارس

آموختن یک چیز، به معنای برقرار کردن ارتباط با جهانی است که هیچ تصوری از آن نداریم. برای یاد گرفتن، فروتنی لازم است.

مدیریت مدارس

آموختن یک چیز، به معنای برقرار کردن ارتباط با جهانی است که هیچ تصوری از آن نداریم. برای یاد گرفتن، فروتنی لازم است.

سخنان کوتاه

غیبت در واقع تجلی رشک و نفرت فرو خورده ی گروههای محروم اجتماعی است.        (نیچه)

 

بیش از آنچه به تو تعلق دارم نمی توانم مال تو باشم.            (واتسون)

 

نهفته ترین اسرار ذهن چیزی است که می توان آن را به هشیاری در آورد.  (فروید)

 

هر آنچه واقعی است خردمندانه است و هر آنچه خردمندانه است واقعی است.

   (هگل:نظام سراسر منطقی)

 

هیچ قدرت دنیوی نیست که بدون پشتیبانی یک قدرت معنوی دوام بیاورد.(اگوست کنت)

 

هر پدیده ای زمانی که از دست آفریدگارش بیرون می آید خوب است و همین که به دست انسانها می افتد به تباهی می گراید ..         (روسو)

 

 این آگاهی انسانها نیست که هستی آن ها را تعیین می کند بلکه این هستی اجتماعی آنهاست که آگاهیشان را تعیین می کند .  (کارل مارکس)

انسان تنها از طریق آگاهی می تواند به شان سزاوارش دست یابد.       (کارل مارکس)

 

جامعه همان تجلی همبستگی اجتماعیست نه نفع شخصی..                  (امیل دور کیم)

 

وجه تمایز انسان نه جسم او بلکه روحش است.            (کانت)

 

نه افکار بلکه علایق مادی و آرمانی بر رفتار انسانها مستقیما تسلط دارند اما بارها پیش می آید که جهان بینی هایی که آفریده ی افکارند مسیر کنشی را که خود بر انگیخته ی علایق است تعیین می کند.           

      

سال پرتعطیل

بعد از ایام نوروز ، هیچ یک از تعطیلات رسمی سال 87 با روزهای جمعه مقارن نشده اند و جالب اینکه اکثریت قریب به اتفاق این تعطیلات در روزهای شنبه و چهارشنبه هستند

عکسی است که فضاپیمای وویجر از زمین گرفته است

عکسی که زمین را در فضای بیکران نشان می دهد. کارل ساگان فضانورد آمریکایی کتابی با همین عنوان نوشته است. در قسمتی از این کتاب می خوانیم

دوباره به این نقطه نگاه کنید. همین جاست. خانه اینجاست. ما اینجاییم. تمام کسانی که دوستشان دارید٬ تمام کسانی که می شناسید٬ تمام کسانی که تابحال چیزی در موردشان شنیده اید٬ تمام کسانی که وجود داشته اند٬ زندگی شان را در اینجا سپری کرده اند. برآیند تمام خوشی ها و رنج های ما در همین نقطه جمع شده است. هزاران مذهب٬ ایدئولوژی و دکترین اقتصادی که آفرینندگانشان از صحت آنها کاملا مطمئن بوده اند٬ تمامی شکارچیان و صیادان٬ تمامی قهرمانان و بزدلان٬ تمامی آفرینندگان و ویران کنندگان تمدن٬ تمامی پادشاهان و رعایا٬ تمامی زوج های جوان عاشق٬ تمامی پدران و مادران٬ کودکان امیدوار٬ مخترعان و مکتشفان٬ تمامی معلمان اخلاق٬ تمامی سیاستمداران فاسد٬ تمامی «ابرستاره ها»٬ تمامی رهبران کبیر٬ تمامی قدیسان و گناهکاران در تاریخِ گونه ما٬ آنجا زیسته اند٬ در این ذره غبار که در فضای بیکران در مقابل اشعه خورشید شناور است. زمین ذره ای خرد در مقابل عظمت جهان است. به رودهای خون که توسط امپراطوران و ژنرال ها بر زمین جاری شده٬ البته با عظمت و فاتحانه٬ بیاندیشید. این خونریزان٬ اربابان لحظاتی از قسمت کوچکی از این نقطه بوده اند. به بی رحمی های بی پایانی که ساکنان گوشه ای از این نقطه٬ توسط ساکنان گوشه دیگر (که از این فاصله نمیتوان آنها را از هم بازشناخت) متحمل شده اند بیاندیشید٬ چقدر اینان به کشتن یکریگر مشتاقند٬ چقدر با حرارت از یکدیگر متنفرند. تمامی شکوه و جلال ما٬ تمامی حس خود مهم بینی بی پایان ما٬ توهم اینکه ما دارای موقعیتی ممتاز در پهنه گیتی هستیم٬ به واسطه این عکس به چالش کشیده می شود. سیاره ما لکه ای گم شده در تاریکی کهکشانهاست. در این تیرگی و عظمت بی پایان٬ هیچ نشانه ای از اینکه کمکی از جایی میرسد تا ما را از شر خودمان در امان نگاه دارد٬ دیده نمی شود.
زمین تنها جای شناخته شده است که قابلیت زیست دارد. هیچ جایی نیست٬ حداقل در آینده نزدیک که گونه بشر بتواند به آنجا مهاجرت کند. مشاهدات٬ بله٬ استقرار٬ هنوز نه. خوشتان بیاید یا نه٬ زمین تنها جایی است که می توانیم روی پای مان بایستیم. گفته شده که فضانوردی تجربه ای است شخصیت ساز که فرد را فروتن می سازد. شاید هیچ تصویری بهتر از این٬ غرور ابلهانه و نابخردانه نوع بشر را در دنیای کوچکش به نمایش نگذارد. برای من٬ این تصویر تاکیدی است بر مسئولیت ما در جهت برخورد مهربانانه تر ما با یکدیگر٬ و سعی در گرامی داشتن و حفظ کردن این نقطه آبی کمرنگ٬ تنها خانه ای که تاکنون شناخته ایم.

 از ترانه ها

آماری عجیب در مورد انسان ها

بشر پر حرف ترین موجود روی زمین است. این آمار را اخیرا از سوی پزشکان روسیه منتشر شده.

این محققان حد متوسط عمر بشر را هفتاد سال گرفته اند که در این مدت انسان 13 سال حرف می زند، 6 سال غذا می خورد و 23 سال نیز می خوابد.

هر نفر به طور متوسط صدها تن غذا می خورد. اگر وزن افراد را 75 تا 80 کیلو گرم بگیریم باید گفت هر فرد در عمر خود 1250 تا 1335 برابر وزنش غذا می خورد. در مدت یک روز یا 24 ساعت 1000 لیتر هوا تنفس می کند وقلبش در هر 1 دقیقه 80 تا 100 بار می زند. با این شرایط قلب انسان در طول زندگیش دو میلیارد و58 میلیون بار بدون وقفه واغلب بدون کوچکترین مشکلی می زند.

انسان تنها موجودی است که راست قامت است و روی دو پا راه می رود ودر طول روز به طور متوسط 20 هزار قدم بر می دارد یعنی 7 میلیون قدم در سال. در 70 سالگی تعداد این قدمها به 500 میلیون می رسد یعنی 500 هزار کیلومتر راه رفته. با این محاسبات می توان نتیجه گرفت که هر فرد در طول زندگیش می تواند 9 بار کره ی زمین را دور بزند و با پای پیاده به کره ی ماه برود با توجه به اینکه فاصله زمین تا ماه 390 هزار کیلومتر است .....

بدن انسان به وسیله ی پوشش شگفت انگیزی محافظت می شود. این پوشش پوست بدن است که در هر ساعت 30 میلیون میکروب روی آن می نشیند و 29 میلیون آن کشته می شود و پس از 2 ساعت از این 30 میلیون فقط 7 هزار تای آن باقی می ماند.

در بدن انسان بین 2 تا 4 میلیون نقطه ی درد و جود دارد که حساسیت آن نسبت به موقعیت پوست بدن فرق دارد. بدن انسان قدرت مقاومت شگفت انگیزی دارد و می تواند گرمای 44 تا 45 درجه را تحمل کند و حتی اگر به تدریج گرم شود در فضای خشک می تواند 150 تا 160 درجه حرارت را تحمل کند و بالاترین میزان برودت که بدن قادر به ایستادگی در برابر آن است 27 درجه زیر صفر است.

انسان می تواند 52 روز تنها با خوردن آب زنده بماند. حساسترین عضو بدن چشم است که می تواند 10 هزار رنگ را تشخیص دهد وبالاخره اینکه نوزادان تا 8 ماهگی دنیا را سیاه وسفید می بینند

ازترانه ها

عوامل موثر در افت تحصیلی (زمان مفید آموزش – بخش اول )

 آیا زمان  مفید آموزش می تواند یک شاخص آموزشی باشد ؟  شکل گیری فرایند یاد دهی – یاگیری در کلاس درس صورت می گیرد و در نظام آموزشی ایران برای زمان آموزش یک جلسه درسی  علی الخصوص در دوره های  راهنمایی و دبیرستان  مستند قانونی محکمی نداریم . آنچه عملا انجام می شود 90 دقیقه برای هرجلسه درسی است که دوساعت درسی محاسبه می شود  که در اوج جنگ تحمیلی و همچنین به علت کمبود فضای آموزشی ،  بطور غیر رسمی در سراسر ایران اجرا گردید  .به همین دلیل مدت تنفس بین دوجلسه را ده دقیق اجرا می کنیم که عملا حقوق دانش آموز و معلم ضایع می شود .
زمان قانونی یک جلسه درسی 55 دقیقه می باشد که  یک ساعت درسی محاسبه می شود  و مدت هر تنفس بین دوجلسه  درسی  حد اقل باید 15 دقیقه باشد .
گلوسید ذخیره شده در مغز فقط میتواند مدت 30 دقیقه فعالیت مداوم و متمرکز را  تامین کند و در صورتیکه تدریس معلم بیشتر از این مدت طول بکشد ذهن دانش آموزان قادر به پذیرش موضوع درسی نخواهد بود . در طرح درسی معلم نیزارائه موضوع جدید  نباید بیشتر از این مدت  طول بکشد و بقیه جلسه  به تمرین ،  فعالیت های  گروهی در حل تمرینات و پرسش های مستمرو حضور و غیاب و غیره  اختصاص داده  می شود .
پس
زمان مفید ارائه درس در هرجلسه نمی تواند از 30 دقیقه بیشتر باشد و اگر هر روز درسی  ما بجای 6 جلسه در روز ، فقط سه جلسه باشد در حقیقت زمان آموزش را نصف کرده ایم .
ممکن است عده ای بگویند که به علت کمبود فضای آموزش مدارس دو نوبته هستند و مجبوریم که از دو سری از دانش آموزان پذیرش کنیم . ولی در مورد همه مدارس مخصوصا راهنمای و متوسطه ، این بهانه  وجود ندارد . امروزه بسیاری از مدارس نیز یک سری دانش آموز دارند . مدارس شاهد ،  تیزهوشان (سمپاد ) ، شبانه روزی های نمونه دولتی ، شبانه روزی های عادی ، (مدارس هیئت امنایی که قاعدتا باید یک نوبته باشند) و تعداد زیادی از مدارس  عادی  ،که اینگونه مدارس  میتوانند هرجلسه 55 دقیقه و تنفس 15 دقیقه را اجرا کنند .
پس علت عدم توجه به این مهم  چیست ؟

از :http://www.edu1.blogfa.com/