مدیریت مدارس

آموختن یک چیز، به معنای برقرار کردن ارتباط با جهانی است که هیچ تصوری از آن نداریم. برای یاد گرفتن، فروتنی لازم است.

مدیریت مدارس

آموختن یک چیز، به معنای برقرار کردن ارتباط با جهانی است که هیچ تصوری از آن نداریم. برای یاد گرفتن، فروتنی لازم است.

انضباط مثبت در کلاس

انضباط مثبت در کلاس درس
ترجمه: دکتر غلامرضا حسین نژاد
مرتضی مجدفر
سرآغاز؛
«انضباط مثبت در کلاس درس»  یا به تعبیری «تأدیب مثبت در کلاس درس»، ترجمه فارسی کتاب علمی و باارزش «Positive Discipline in the classroom» است که حاصل پژوهش های کاربردی، علمی و عملی اندیشمندان تربیتی آن سوی آب ها «جین نلسون»، «لین لات» و «اچ. استفان گلن» است. این کتاب، با طرح مباحثی پیرامون نشست های کلاسی و دیگر روش های انضباط مثبت، راهبردهای یاددهی- یادگیری و شیوه های پرورشی اثرگذار متعددی را پیشنهاد می کند که می تواند راهگشای بسیاری از مشکلات و مسائل رفتاری در مدارس و ارائه دهنده الگوهای رفتار مثبت و برخورد با دانش آموزان باشد. مباحث کتاب طوری تنظیم شده که معلمان، مربیان، مشاوران و پدران و مادران، هر یک به فراخور نیاز خود، می توانند از بخش های گوناگون آن بهره مند شوند. کتاب به وسیله انتشارات پریما، در ایالات متحده آمریکا به چاپ رسیده و مترجمان، از روی ویرایش دوم، آن را به فارسی برگردانده اند. به دلیل ناهمخوانی فرهنگی برخی از بخش های کتاب، مترجمان، تغییرات اندکی در متن ترجمه شده اعمال کرده و از مثال ها و مصداق های مدرسه ای ایران، بهره جسته اند. متن اصلی کتاب، در پایگاه اینترنتی ناشر، به نشانی www.primapublishing.com قابل دسترسی است.
گروه علمی فرهنگی همشهری، همزمان با فرا رسیدن سال تحصیلی جدید، ترجمه این کتاب را به صورت پی درپی و در شماره های گوناگون صفحه «فرهنگ»، برای آگاهی فرهنگیان فرهیخته و خانواده های محترم منتشر خواهد کرد. امید است این هدیه علمی، مورد استفاده مخاطبان گرامی روزنامه قرار گیرد.
فصل اول: اندیشه اداره کلاس مثبت
روش درست آموزش کودکان، به درستی با رفتار درست با شهروندان مشابه است. ما یک اندیشه داریم . آرزوی ما، درباره مدارسی است که در آنها با نوجوانان، با احترام رفتار می کنند و فرصت هایی برای یادگیری مهارتهایی که آنها برای زندگی توأم با موفقیت خود نیاز دارند، فراهم می شود. این اندیشه، در مورد مدرسه هایی است که بچه ها هرگز تجربه تحقیر به هنگام شکست را نداشته باشند، و در عوض با فرصتهای یادگیری که از اشتباه های خود در یک فضای ایمن به دست می آورند، احساس قدرت کنند. در این مدرسه ها، خطا و اشتباه پذیرفته می شود و به مثابه یک فرصت یادگیری مورد توجه قرار می گیرد. این، اندیشه ای است در مورد مدرسه هایی که در آنها، دانش آموزان احساس همکاری را توأم با رقابت صحیح فرا می گیرند. در این مدرسه ها، معلمان و دانش آموزان، برای حل مسائل، با هم تشریک مساعی دارند. این اندیشه، درباره دانش آموزان و معلمانی است که به یکدیگر کمک می کنند تا محیطی خلق کنند که در آن روح هیجان برای زندگی و یادگیری بدمد، برای اینکه ترس و احساس های بی کفایتی و ناامیدی دیگر نتواند بخشی از محیط یادگیری آنان باشد و در نهایت، نتیجه این است که یک سامانه آموزشی موفق که نوجوانان را پرورش می دهد و به آنها مهارتها و نگرشهایی می دهد، پدید خواهد آمد. این سیستم مدرسه ای به آنها کمک خواهد کرد که فقر شادی نداشته باشند و به مثابه عضوی از افراد جامعه ، مشارکت داشته باشند. معلمان و دانش آموزان عضو این سامانه می دانند که اندیشه پدید آمدن چنین مدرسه هایی، بر پایه روشهایی مبتنی بر احترام متقابل استوار است.
لازمه احترام متقابل این است که بزرگترها، بچه ها را به عنوان انسان و افرادی منحصر به فرد ببینند. در این سامانه معلمان، کسانی هستند که دانش آموزان را به عنوان موجوداتی زنده درک کنند و با آنها به عنوان روباتهایی خشک و بی روح رفتار نکنند. در واقع معلمان نباید به دنبال این باشند که فقط دانش آموزان را کنترل کنند و آنها را تحت نفوذ داشته باشند. در پژوهشی که ما انجام دادیم معلمان دانش آموزان را به عنوان منابع ارزشمندی مملو از ایده ها و مهارتهای گرانبها دیدند.
احترام متقابل خیابانی دو طرفه است، این مفهوم،  نوجوانان را دعوت می کند که بزرگسالان خود را به عنوان انسانی قبول کنند. بزرگسالان نیز نیاز به پرورش و تشویق دارند و حتماً  می توانند، به این تشویق و پرورش، در احترام متقابل- به عنوان یکی از راهکارهای تربیتی- نائل شوند. شرایط برای احترام متقابل، وقتی پدید می آید که معلمان اجازه درگیر شدن با روشهایی را بدهند که می توانند همراه با دانش آموزان به یکدیگر گوش دهند و هر دو طرف یکدیگر را جدی تلقی کنند؛ با یکدیگر در جهت حل مشکلات کار کنند و برای بهره وری، همه، هر نوع کاری را انجام دهند. در شرایط احترام متقابل، با دانش آموزان به عنوان سرمایه هایی که برای مشارکت، قابلیت فراوانی دارند، رفتار می شود. معلمان وقتی که مهارتهای همکاری و مشارکت را یاد می دهند، مجبور نیستند، همه کاره باشند. این معلمان، به دانش آموزان خود اجازه می دهند که به آنها در امر یاددهی- یادگیری کمک کنند. این، معلمان حق ندارند وقتی که همه دانش آموزان با احترام با یکدیگر کار می کنند، آنها و کلاس درس را به صورت یکطرفه کنترل کنند.
به وجود آوردن مدیریت مثبت در کلاس درس،  هم جریان ساختن مسیرهای گوناگون یک رودخانه پرخروش و آسیب زاست. این جریان سازی، شامل به وجود آوردن شرایط مراقبت بر پایه مهربانی، صلابت، بزرگی و احترام متقابل است. ابزارهای استفاده از مدیریت مثبت در کلاس درس و در نتیجه ایجاد انضباط مثبت را در فصل های آتی ، این گونه، به بحث و گفت وگو خواهیم گذاشت:
* درک چهار خطای هدفمند رفتاری؛
* همکاری متقابل معلمان برای حل مشکل؛ 
* برگزاری جلسه هایی برای همدلی یا کنفرانس های مشترک والدین- دانش آموزان در جهت پیشرفت ارتباطات و پیدا کردن راههایی برای تشویق دانش آموزان و توجیه اولیا.
* برقراری برنامه های منظم کلاسی و استفاده از تشویق به خاطر ایجاد تعامل های مثبت در میان عوامل فرآیند یاددهی- یادگیری.
نقل از روزنامه همشهری
1384,09,11 ساعت 15:09
2 نظر

سلام وعرض ادب

با توجه به استفاده همکاران عزیز از وبلاگ مدیریت مدارس در http://14.blogfa.com/ برای گسترش فعالیت خواستم در این وبلاگ هم این کار ار ادامه دهم با تشکر
1384,09,11 ساعت 11:39
1 نظر